Sondowania DPL/ DPM/ DPH/ DPSH stosuje się najczęściej do określenia zagęszczenia gruntów niespoistych zarówno rodzimych (stopień zagęszczenia ID) jak i nasypowych (wskaźnik zagęszczenia IS). Sondowania te mogą być również stosowane w wydzielenia stref słabych w podłożu gruntowym czy też określenia głębokości występowania podłoża nośnego. Sondowania te są proste a ich wykonanie względnie szybkie. Ich zaletą jest również to że stosowane są praktycznie na całym świecie a korelacji wyników pomiarów w stosunku do wyprowadzonych parametrów są dobrze udokumentowane i szeroko uznawane. Wykorzystując w praktyce sondowania DPL/ DPM/ DPH/ DPSH należy pamiętać że mają one również ograniczenia. Sondowania te nie nadają się do wyprowadzenia parametrów dla gruntów spoistych. Ich interpretacja jest ograniczona głębokością krytyczną sondowania powyżej której wyniki są obarczone błędem. Podczas sondowania należy również pamiętać aby sondowanie nie było prowadzone zbyt blisko otworu wiertniczego ponieważ rozluźnienie gruntów wywołane wierceniem może zaniżać wyniki sondowania.
Badanie standardowym dylatometrem polega na pomiarach ciśnienia gazu działającego na stalową, kołową membranę umieszczoną na jednej z powierzchni bocznych stalowego ostrza łopatki dylatometru. Badanie polega na statycznym pogrążaniu końcówki za pomocą żerdzi i siłownika, a następnie wykonaniu na wybranych głębokościach albo w sposób pół ciągły kolejnych testów. Zaleca się aby badanie wykonywać co 20 cm. Test polegają na zadaniu ciśnienia gazu, które powoduje ruch membrany w kierunku do gruntu. Za pomocą sygnału elektrycznego identyfikuje się wartości ciśnienia, które wymusza ruch membrany.
Badania statyczne są wykonywane w celu określenia oporu gruntu lub miękkiej skały podczas zagłębienia stożka oraz tarcia na tulei ciernej. Występują dwa rodzaje stożków: CPT i CPTU, dla tego drugiego jest dodatkowo możliwy pomiar ciśnienia wody. Sondy statyczne wykorzystuje się w celu określenia parametrów gruntów, uszczegółowienia granic warstw litologicznych czy wyznaczania granic gruntów organicznych. Wyniki są przydatne również do wyznaczania długości i nośności pali. Z badania można uzyskać m.in. stopień zagęszczenia czy plastyczności, edometryczny moduł ściśliwości, wytrzymałość na ścinanie w warunkach bez odpływu, efektywny kąt tarcia wewnętrznego oraz wiele innych parametrów.
Zjawisko pęcznienia gruntu polega na zwiększaniu się jego objętości na skutek oddziaływania wody. Na pęcznienie najbardziej narażone są grunty bogate w minerały ilaste takie jak montmorylonit, beidelit czy illit, czyli głównie iły oraz rzadziej gliny pylaste zwięzłe. Zwiększenie objętości jest bardzo niebezpieczne, ponieważ może powodować podnoszenie fundamentów/ konstrukcji lub wywoływać dodatkowe parcie na ściany oporowe. Dlatego bardzo ważne jest, aby już na etapie rozpoznania podłoża gruntowego do projektu budowlanego przewidzieć badania pęcznienia, pozowali to na bezpieczne zaprojektowanie oraz późniejsza bezawaryjną eksplantację.
Dokumentacja geologiczno – inzynierska to forma opracowania, w której określa się budowę geologiczną, warunki geologiczno – inżynierskie i hydrogeologiczne podłoża, przydatności terenu do realizacji przedsięwzięć czy prognozę zmian w środowisku, które mogą powstać wskutek realizacji inwestycji. Jest najbardziej zaawansowaną formą dokumentowania warunków gruntowo – wodnych przewidzianych polskim prawem.
Napowietrzenie mieszanki betonowej to zabieg technologiczny, który polega na kontrolowanym wprowadzeniu do mieszanki betonowej pęcherzyków powietrza określonej ilości i o niewielkim zróżnicowaniu po względem wielkości. Dzięki domieszkom chemicznym można uzyskać stabilny efekt, niezmieniający się w trakcie prac wykonawczych.
Nawierzchnia mineralno-asfaltowa jest jednym z najczęściej stosowanych rodzajów nawierzchni drogowych.
Składa się ona z mieszanek mineralno-asfaltowych, które są wytwarzane z kruszywa, lepiszcza asfaltowego i dodatków.
Zastanawialiście się kiedyś, co decyduje o trwałości i jakości posadzki? Otóż jednym z kluczowych czynników jest dobra przyczepność podłoża. Właśnie dlatego warto poznać metodę badań Pull-off, która pozwala na sprawdzenie wytrzymałości i przyczepności zastosowanych materiałów czy też poszczególnych warstw przez odrywanie.
Metody określania stanu technicznego obiektów budowlanych to zagadnienie, które może wydawać się skomplikowane dla osób niezwiązanych z branżą budowlaną. Jednak każdy właściciel budynku powinien zdawać sobie sprawę z konieczności monitorowania kondycji swojego obiektu, aby móc zapewnić jego trwałość i bezpieczeństwo użytkowania. W tym artykule przybliżymy Państwu metody badania konstrukcji budowlanych, które pozwalają na dokładne określenie stanu technicznego obiektów.
