Mieszanka mineralno-asfaltowa MMA to kompozyt składający się z lepiszcza – w tym przypadku asfaltu, kruszywa oraz dodatków. Co ciekawe, obecnie najczęściej stosowanym rodzajem MMA, który wykorzystuje się do wytwarzania nawierzchni drogowych, jest beton asfaltowy o oznaczeniu AC – Asphalt concrete, potocznie nazywany asfaltobetonem. Ze względu na rodzaj zastosowanego kruszywa, obecność dodatków (np. środków adhezyjnych, stabilizatorów) oraz proporcje użytych składników, mieszanki mineralno-asfaltowe różnią się od siebie właściwościami mechanicznymi takimi jak odporność na deformacje trwałe, sprężystość, ścieralność, odporność na działanie wody i mrozu czy wytrzymałość.
Dobierając kruszywo do kompozytu, warto również pamiętać o kwasowości lub zasadowości kruszywa, ponieważ ma to wpływ na adhezyjność tego kruszywa do asfaltu i może to doprowadzić do stopniowego ubytku asfaltu z MMA.
Proces ekstrakcji
Ekstrakcja to metoda polegająca na odseparowaniu kruszywa od asfaltu. W przypadku ekstrakcji mieszanek mineralno-asfaltowych proces polega na przeniesieniu asfaltu rozpuszczalnego do fazy ciekłej – należy jednak zaznaczyć, że zawartość asfaltu rozpuszczalnego jest równa zawartości asfaltu całkowitego minus zawartość asfaltu nierozpuszczalnego. Tradycyjna ekstrakcja asfaltu wymaga zastosowania rozpuszczalników zawierających chlor (np. czterochloroetylenu) i sprowadza się do kilkukrotnego przepłukania MMA świeżymi porcjami gorącego rozpuszczalnika, a następnie odwirowaniu roztworu poekstrakcyjnego.
Zastosowanie ekstrakcji MMA
Uzyskany w procesie ekstrakcji materiał jest poddawany dalszym badaniom MMA, które umożliwiają uzyskanie informacji na temat uziarnienia mieszanki mineralnej oraz zawartości asfaltu rozpuszczalnego w analizowanym kompozycie. Jest to niezwykle przydatna wiedza wykorzystywana podczas kontroli produkcji mieszanki mineralno-asfaltowej o odpowiednim składzie i parametrach fizykochemicznych, dopasowanych do konkretnych potrzeb. Wykorzystuje się ją również do badania mieszanek, w których, za pomocą składu określa się stan zachowania istniejących powierzchni bitumicznych i sprawdzania ich aktualnych właściwości mechanicznych.
