Chociaż beton jest materiałem trwałym, to pod wpływem różnych związków chemicznych występujących w przyrodzie może ulegać korozji. W celu zapobiegania tego zjawiska i wydłużenia żywotności konstrukcji betonowych można stosować środki zabezpieczające. Więcej na ten temat przeczytasz w poniższym tekście.
Rodzaje korozji betonu
Niszczenie betonu może następować w wyniku procesu powolnego lub szybkiego. Wyróżnia się kilka rodzajów korozji chemicznej:
- korozja ługująca – spoiwo ulega rozpuszczeniu przez oddziaływanie miękkiej wody i zostaje
wyniesione na powierzchnię betonu. Po odparowaniu wody z powierzchni związki te objawiają kolor biało – żółtego nalotu. - korozja węglanowa – wskutek działania dwutlenku węgla z betonu wypłukuje się węglan wapnia
powodujący utratę właściwości alkaicznych. Prowadzi to do korozji stali zbrojeniowej i ługowania białymi wyciekami ze szczelin; - korozja siarczanowa – kwas siarkowy oraz kwaśne roztwory soli prowadzą do przekroczenia
dopuszczalnego stężenia jonów siarczanowych. Powoduje to zwiększenie objętości gipsu prowadzące do dużych naprężeń i spękania betonu; - korozja chlorkowa – polega na przedostawaniu się chlorków do powierzchni zbrojenia. Najczęściej
powstaje przez chemiczne odśnieżanie i odladzanie. Jony chlorkowe wypełniają pory i prowadzą do uszkodzeń mechanicznych betonu.
Podczas wznoszenia obiektu można zastosować ochronę materiałowo-strukturalną, która wymaga dobrania odpowiedniego składu do charakteru danej budowli. Zależy to od klasy betonu, jego porowatości, odporności na działanie wody oraz odporności na warunki panujące w danym środowisku.
Sposoby wzmocnienia istniejących konstrukcji
W celu weryfikacji grubości powłok ochronnych można przeprowadzić badania stanu konstrukcji. Istnieją różne zabiegi i materiały zabezpieczające wpływające na zwiększenie trwałości i odporności na czynniki korodujące. Izolacja chemoodporna polega na tym, że po stwardnieniu betonu wykonuje się uszczelnianie porów i kapilar, co przyczynia się do ochrony konstrukcji przed wnikaniem substancji chemicznych. Może ona przybrać postać wykleiny z materiałów rolowanych, powłok grubowarstwowych lub laminatów. Środki do izolacji chemoodpornej zawierają w sobie żywice syntetyczne, kompozyty żywiczno-bitumiczne, folie z tworzyw sztucznych i masy bitumiczne.
Innym zabiegiem jest zastosowanie preparatów hydrofobowych, zawierających żywice krzemoorganiczne, w celu impregnacji powierzchni betonu. Dzięki temu pory i kapilary
przestają przepuszczać wodę, a beton jest chroniony przez zamarzaniem oraz wnikaniem jonów chlorkowych. Impregnację można także przeprowadzić za pomocą preparatów zawierających żywice syntetyczne, epoksydowe, poliuretanowe i akrylowe. W ten sposób beton zyskuje odporność na uszkodzenia mechaniczne i jest odporny na działanie agresywnego środowiska.
Ostatnia grupa to zabezpieczenia powłokowe, które wykorzystują polimery organiczne lub spoiwa hydrauliczne zmodyfikowane polimerami organicznymi. Za ich pomocą tworzy się ciągłą warstwę ochroną na powierzchni betonu o grubości od 0,1 mm do 5 mm, która zabezpiecza przed niebezpiecznym działaniem czynników chemicznych.
