Prowadzenie inwestycji budowlanych wymaga właściwego przygotowania gruntu. W zależności od specyfiki wznoszonego obiektu podłoże powinno się charakteryzować odpowiednią nośnością. Zapewnić ją można dzięki optymalnemu zagęszczeniu gruntu. Żeby zweryfikować, czy miejsce, w którym będą prowadzone dalsze prace, jest już należycie przygotowane, bada się tzw. wskaźnik zagęszczenia gruntu. Sprawdźmy, o czym dokładnie informuje nas ten parametr i dlaczego jest tak ważny.
Budowa i gęstość gruntu
Każdy grunt składa się z kilku składników, które wzajemnie na siebie oddziałują, a relacje między nimi przekładają się na to, w jaki sposób można wykorzystać dane miejsce. W skład gruntu wchodzi tzw. faza stała, czyli ziarna i cząstki różnych substancji mineralnych, które tworzą szkielet gruntowy. Między nimi znajdują się puste przestrzenie wypełnione powietrzem, które powstają ze względu na nieregularne kształty ziaren i ich niezbyt ścisłe do siebie przyleganie. Ilość tego rodzaju pustek określa porowatość gleby. Poza cząstkami mineralnymi i powietrzem w glebie znajduje się też pewna ilość rozproszonych cząsteczek wody, której ilość przesądza o jej wilgotności.
Wszystkie trzy zmieszane ze sobą składniki zajmują określoną objętość w stanie naturalnym. Jednak dzięki różnym metodom zagęszczania gruntu można zmienić wzajemne położenie i proporcje różnych jego fragmentów. Przy pełnej optymalizacji wzajemnego położenia składników gruntu można uzyskać tzw. maksymalną gęstość objętościową szkieletu gruntu.
Wskaźnik zagęszczenia gruntu informuje nas o tym, w jakim stopniu prowadzone prace mające na celu zagęszczenie gruntu, zbliżyły nas do wartości zakładanej w projekcie.
Badanie zagęszczenia gruntu jest prowadzone przy pomocy tzw. metody Proctora. Wykorzystuje ona specjalne urządzenie, które umożliwia ubicie pobranej próbki gruntu w celu doświadczalnego sprawdzenia jego gęstości.
Optymalna gęstość gruntu jest ważna ze względu na to, że ogranicza późniejsze osiadanie całej budowli i zapewnia pożądaną stabilność. Właściwe zagęszczenie podłoża eliminuje ryzyko późniejszych uszkodzeń wskutek nierównomiernego osiadania, tj. powstawania pęknięć czy przesunięć.
