Kruszywo to jeden z najważniejszych materiałów budowlanych. Jest niezbędny do produkcji betonu, stosowany jako wypełniacz, wykorzystywany w drogownictwie i w praktycznie każdej gałęzi budownictwa. Oprócz niezwykle ważnych badań fizycznych jakie przeprowadza się na kruszywie (analiza sitowa, gęstość nasypowa, wskaźnik kształtu itd.) bardzo ważną częścią badań kruszywa są badania chemiczne.
Wymagania jakie stawiane są tym materiałom określone są w normach PN-EN 12620+A1 Kruszywa do betonu, PN-EN 13139 Kruszywa do zaprawy oraz PN-EN 13242 Kruszywa do niezwiązanych i związanych hydraulicznie materiałów stosowanych w obiektach budowlanych i budownictwie drogowym. Podane wyżej normy odwołują się natomiast do PN-EN 1744-1+A1:2013-05 Badania chemicznych właściwości kruszyw – Część 1: Analiza chemiczna według, których są wykonywane badania w Naszym laboratorium chemicznym. Badania chemiczne, które wskazywane są przez wyżej wymienione normy to: chlorki rozpuszczalne w wodzie, siarka całkowita, siarczany rozpuszczalne w kwasie, zanieczyszczenia lekkie czy siarczany rozpuszczalne w wodzie.
Oznaczenie chlorków soli rozpuszczalnych w wodzie jest przydatne dla kruszyw, które powstały w wyniku bezpośredniego kontaktu z zasoloną wodą oraz dla tych, które mogły mieć kontakt z wodą lub innymi substancjami zawierającymi chlorki. Badanie to jest niezwykle ważne ze względu na zjawisko występowania korozji chlorkowej. Agresja chlorkowa prowadzi do obniżenia pH betonu oraz powstawaniu związków, które mogą być przyczyną powstawania spękań konstrukcji betonowych. Z tego powodu ogranicza się całkowitą zawartość chlorków ze wszystkich składników betonu. Oprócz oddziaływania chlorków na beton, dodatkowe problemy, jakie mogą wynikać z występowania jonów chlorkowych to doprowadzenie nawet do całkowitego zniszczenia stali zbrojeniowej.
Oprócz chlorków, niezwykle ważnymi jonami, których obecność należy określać to jony siarczanowe. Mogą one zwiększać ryzyko pękania betonu wynikającego ze zjawiska korozji siarczanowej. Korozja siarczanowa jest jedną z najgroźniejszych procesów występujących w konstrukcjach betonowych. Występuje zwykle tam, gdzie występuje narażenie na działanie wody gruntowej czy ścieków.
Wyróżniamy dwa rodzaje tej agresji:
- wewnętrzna – zachodząca w betonach zawierających cement o wysokiej zawartości gipsu
- zewnętrzna – występująca gdy beton jest poddawany działaniu roztworów siarczanowych
Agresja siarczanowa może powodować: ekspansję, spękania, łuszczenie, spadek wytrzymałości, a w ekstremalnych warunkach nawet całkowitą destrukcję betonu. Aby ograniczyć potencjalne występowanie jonów siarczanowych pochodzących z kruszywa wykonuje się badanie siarczanów rozpuszczalnych w kwasie i wodzie, a także oznaczenie zawartości siarki całkowitej. Oznaczanie siarczanów rozpuszczalnych w wodzie jest badaniem przydatnym dla materiałów z recyklingu czy żużli, gdy przypuszcza się, że mogą zawierać siarczki.
Oznaczenie reaktywności alkaliczno-krzemionkowej wynika z faktu, że niektóre kruszywa mogą reagować z wodorotlenkami znajdującymi się w porach betonu, co może być przyczyną pękania, a w odpowiednio sprzyjających warunkach nawet rozrywania betonu.
Oznaczenie zawartości zanieczyszczeń lekkich wykonuje się tam, gdzie istotny jest wygląd betonu. Nawet niewielkie zanieczyszczenia występujące w kruszywie mogą mieć znaczący wpływ na wykończenie powierzchni betonu. Zanieczyszczenia mogą powodować plamy, odbarwienia, wybrzuszenia czy odpryski.
Dla kruszyw wykonuję się także wiele innych badań, których zakres wynika z wymagań jakie muszą one spełnić, ich pochodzenia czy obszaru ich zastosowania:
- określenie wpływu składników, które wpływają na szybkości wiązania i twardnienia zaprawy;
- oznaczenie jakości pyłów;
- starty prażenia;
- oznaczenie zawartości zanieczyszczeń obcych;
- oznaczenie soli chlorkowych rozpuszczalnych w kwasie.
Wyżej opisane oraz wiele innych badań kruszywa znajdą Państwu u nas na stronie internetowej: sklep.barg.pl/kruszywa/
Zapraszamy do współpracy!
