Diagnostyka dokonywana jest przy pomocy nowoczesnych, wydajnych i nieinwazyjnych systemów pomiarowych. Zebrane dane pozwalają na szczegółowe zidentyfikowanie stanu nawierzchni (np. rozległość i specyfika powstałych uszkodzeń) oraz dobranie właściwych metod umożliwiających skuteczną naprawę.
Sposoby diagnozowania nawierzchni drogowej
Diagnostyka nawierzchni drogowej obejmuje przede wszystkim profesjonalne badania instrumentalne. Dokonywane są pomiary m.in. równości, nośności oraz właściwości przeciwpoślizgowe. Na podstawie zebranych informacji można dokonać szczegółowego opisu stanu nawierzchni niezbędnego do rozplanowania ewentualnych prac naprawczych.
Dokonywane są również tzw. badania wizualne. Tylko pozornie ten typ badań wydaje się prosty. W rzeczywistości jest to złożony i skomplikowany proces, który często przysparza wielu problemów w dokonaniu właściwej oceny.
Jakie dane są zbierane podczas diagnostyki nawierzchni drogowej?
Diagnostyka nawierzchni drogowej pozwala na zebranie wielu niezbędnych informacji dotyczących cech techniczno-eksploatacyjnych, takich jak m.in. ogólny stan powierzchni, stan spękań, równość podłużna warstwy nawierzchni, występujące koleiny i właściwości przeciwpoślizgowe.
Badania tego rodzaju są współcześnie niezwykle istotne, ponieważ z roku na rok odnotowuje się wzrost pojazdów uczestniczących w ruchu drogowym. Większe jest zatem również oddziaływanie na nawierzchnię drogową. Pojawiają się nowe wyzwania w zakresie poprawy i utrzymania stanu dróg, zapewniającego komfort i bezpieczeństwo jazdy.