Wiercenia rdzeniowe wykonuje się po to, aby pobrać próbkę rdzeniową konkretnego podłoża, a następnie poddać ja odpowiednim badaniom. Metoda ta umożliwia pozyskanie próbek najwyższej jakości, gdyż nie są one popękane ani pokruszone. Jest to możliwe, gdyż wiercenie rdzeniowe odbywa się bez użycia udaru, który mógłby naruszyć konstrukcję pozyskiwanego rdzenia.
Na czym polega wiercenie rdzeniowe?
Wiercenie rdzeniowe to metoda pozyskiwania próbek podłoża polegająca na wierceniu równych, cylindrycznych otworów o różnych średnicach. Jest ono wykonywane bez użycia udaru, dzięki czemu podczas wiercenia nie występują niebezpieczne drgania czy wibracje, które mogłyby naruszyć strukturę pobieranej próbki. Aby móc przeprowadzić tego typu wiercenie, konieczne jest posiadanie specjalnego narzędzia – wiertnicy rdzeniowej. Nowoczesne wiertnice rdzeniowe umożliwiają pozyskiwanie próbek z różnorodnych materiałów takich jak np.: asfalt, grunt, cegła czy beton zbrojony.
Wykorzystując wiertnice rdzeniowe, można pobrać próbki gruntu albo betonu, które zostaną następnie poddane dokładnym badaniom laboratoryjnym. Wiertnice tego typu składają się z napędu, statywu, wiertła, a czasem także ze specjalnego agregatu. Rodzaj wiertnicy jest zawsze starannie dobierany do rodzaju podłoża, z którego ma zostać pobrana próbka. Dopasowywane jest do niego narzędzie skrawające koronkę oraz typ rdzeniówki. Wszystko po to, aby zapewnić maksymalny uzysk rdzenia.
Według aktualnych zaleceń Państwowego Instytutu Geologicznego próbkę można traktować jako reprezentacyjną, kiedy uzysk rdzenia z zadanego interwału wynosi przynajmniej 80%. Im większy jest procentowy uzysk rdzenia, tym więcej pełnych danych o badanym podłożu można otrzymać w wyniku badań. Jeżeli podłoże jest miękkie lub średnio twarde, stosuje się koronki z płytkami PCD. W przypadku twardych albo abrazyjnych formacji wykorzystuje się koronki z diamentami ziarnistymi lub impregnowane z proszkiem diamentowym.
Jakie są rodzaje wiercenia rdzeniowego?
Kiedy poszczególny interwał rdzenia zostanie odwiercony, musi zostać przetransportowany na powierzchnię, a następnie odpowiednio zabezpieczony poprzez umieszczenie go w specjalnym pojemniku. Pobrana próbka jest opisywana przez geologa, po czym może zostać przewieziona do laboratorium, gdzie poddaje się ją profesjonalnym badaniom.
Wiercenia rdzeniowe mogą być klasyczne albo wrzutowe. W przypadku wierceń klasycznych rdzeniówka jest zapuszczana na przewodzie wiertniczym, a wydobycie rdzenia polega na wyciągnięciu na powierzchnię całego przewodu. W wierceniach wrzutowych stosowana jest specjalna rura wewnętrzna służąca do transportu rdzenia. Jest ona swobodnie zapuszczana na linie do otworu przez przewód wiertniczy cienkościenny odgrywający rolę rury okładzinowej. Aby wydobyć rdzeń, należy wyciągnąć przewód wiertniczy na powierzchnię.
Po co wykonuje się wiercenie rdzeniowe?
Wiercenie rdzeniowe służy do pobierania próbek rdzeniowych z różnego typu podłoży wykorzystywanych do badań geologicznych. Mogą być to próbki materiałów budowlanych, gruntu lub konstrukcji. Dzięki nim można uzyskać próbki do badań laboratoryjnych, ocenić realną grubość danego elementu, a także rodzaj, grubość i stan warstw konstrukcji. Można też określić ewentualne ubytki korozyjne. Próbki najwyższej jakości pozyskane metodą wiercenia rdzeniowego są stosowane przy projektowaniu obiektów inżynieryjnych, kubaturowych czy infrastrukturowych.